தனலச்சுமி சின்னம்மை

சித்ராகபே வாசலில் வைத்துதான்

தனலச்சுமி சின்னம்மையை பார்த்தேன்.

ஆளே அடையாளம் தெரியவில்லையாம் நான்.

குழந்தைகள் ஆகிவிட்டது கேட்டு அப்படி ஒரு

சிரிப்பு சிரித்தாள்.....

அம்மாவை கேட்டாள்,

அக்கா, தங்கைகளை கேட்டாள்,

வியப்பு ஏற்படுத்தவோ

வேறு எதற்காகவோ

அப்பாவை கேட்கவில்லை.

நான்தான்,

"அப்பா உங்களை ரொம்ப கேட்டுக்கொண்டே

இருந்தார் சித்தி" என்றேன்.

"ஆகட்டும்" என்றாள் மென் சிரிப்பின் ஊடே....

சரிதானே...

தனலச்சுமி சின்னம்மைக்கு மேலா

அப்பாவை எனக்கு தெரிந்துவிட போகிறது?....

(கணையாழில் பிரசுரமான எனது படைப்பு, வருடம் நினைவில் இல்லை)